zabit kocalariyla Ankara’ya erişince elimi opmeye ugrami§lardi da, §u kadarcik aklima getiremezdim o zamanlar, du§unemezdim ki, avurtlari gogmu§ bu subaylar bugun koskoca
Söz ediyor bu herif. i§te her §ey ortada. Yoksa o da Kamer§en’in ‘kirgin bir elkızı’ oldugunu mu gormeye gelmi§?
Ug gundur, defterimin arasindan gikan iki fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye bile gosterdim. Daha dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, gezi heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu resim gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline köle du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Merhale Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin hemen ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. Münezzeh-Dogu’nun esrari daha o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem de yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
Gonul’e donup sevingle bakmi§ti amma, bu uzun surmemi§ti. Ba§ini gevirdi, baki§lari nikah masasinin bir ko§esine takilip kaldi. iki elini karninin ustunde birle§tirerek yoğun bir soluk alip verdi.
§u yığın i§iklarini ne dem sondurecekler? Otobusun igi ne saat gaflet karanligina burunecek? Yarin bağımsızlık Caddesi’nde ne olacagimi du§unmek zorunda miyim?
âlem bizlerden yana donuyor. Ayten hanim, buru§uk goz-kapaklarina doldurdugu ye§il boyalarla ko§up geliyor:
Be§ alti yil once uluslararasi bir toplantida çıkmak uzere gittigim Tokyo. Toplantilarin gezinsel programi. Qe§itli ulkelerden kirk be§ delege bir otobusun igindeyiz. Otobuste bize gevreyi tanitan Japon kizin sesi: Sayin delegeler, §imdi ustunden gegtigimiz nehrin siftinlik Sumida.
“Her §eyi ciddiye aliyorsun Omer. Aysel’e bile a§iladigin bir hastalik bu. sima durup dururken gulemez mi?â€
Kendinden gayri kimseye verecek hesapçı bulunmayan bir Aysel vardi kar§imda. iginde sessiz kagamak bekçi barindirmayan apagik baki§lari.
Tarim Bakanligi’nda gali§an bayi o dakika animsadim. Ercan’la raks fail Ay§en’e bakmadan bakip dururken bu bayi tumuyle unutup gitmi§im. Bir meyan, şahsen bir §ey soylemek gerek gibiydi. §imdi nerede? Higbir ko§ede goremiyorum onu.
Bundan tam iki kamer. evvelsiydi. Butun geceleyin muamele almi§tik. Sabahin ikisine denli du§man telgraf engellerine sessizce yana§abilmi§tik. Oncu istihkamlar mayin arayarak ilerlemekte, bunlari evvela tesirsiz hale getirmekte ve tesirsiz hale getirdikleri yerlere beyaz §eritler gekmekteydiler. Benim kulagim devamli surette telsizdeydi. Boluk komutaninin sesini bir kere elan duymu§tum!
§a§kinla§tikga aptalla§iyorum. Artik kitaplardan ezberlediklerimi bile kari§tiriyorum. Aysel halamlara gitmekle gitmemek arasinda bocaladigim igin de, indiren gecenin serinleteme-digi bu girkin kaldirim ta§lari busbutun bogucu.
§imdi aramizda yavuz bir formul bulduk maamafih. Bizlere maruz yiyeceklerin en yenilebilir kabilinden olanlarini birle§tiriyoruz, bunlari Tommy yiyor. Kalanlari da birle§tiriyoruz, ben yiyorum. Boylelikle bahis bul Tommy bile beş altı cebir kazanmaya ba§ladi. Bundan oturu seviniyorum. Fakat biz burada ne zamana denli kalacagiz? istikbalimiz ne olacak? Remzi abime dü satirlik bir varakpare gonderemeyecek miyim? Encamimi bildiremeyecek miyim? Ona, karde§inin buyuk ulku bonus veren bahis siteleri igin nelere katlandigini yazabilsem oglumun adini Yilmaz koymalarmdaki mana ortaya gikardi.
Gelir gelmez bana verilen numaraya telefon ettim. Soguk, ku§kulu bir sesti benimle bap§an. O boğunuk sese kar§i, kendi-minkinin münasebet oylesi co§kulu olduguna §a§tim ve buna kizdim. ilk misil dar di§ina gikip da, sefer ustunde ansizin, motosikletine Turk bayragini asmi§ birini goruverince ardindan “Hem-§erim, hem§erimL†niteleyerek bagirarak ko§an, onun boynuna sarilmak talip biriymi§im üzere duydum kendimi. Beni fakat yarin, ogle ustu kabul edebilecekmi§ o kadin.